Σύγχρονο Μοσχάτο

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΟΣΧΑΤΟ

Το Μοσχάτο πλέον είναι ένας σύγχρονος δήμος που όμως έχει κρατήσει σημάδια από το παρελθόν του γι αυτό και είναι λάθος να θεωρούμε ότι το μόνο σημαντικό πράγμα στο Μοσχάτο είναι το Καρναβάλι του . Ευτυχώς έχει αρκετούς ανοιχτούς χώρους ( πλατείες, παιδικές χαρές, μικρά γηπεδάκια κ.α ), πεζόδρομους, καθώς και ένα ανεπτυγμένο συγκοινωνιακό δίκτυο .Διατηρεί ακόμα το πράσινό του καθώς κάθε σπίτι υποχρεούται να έχει πρασιά τουλάχιστον 5 μ., ενώ ο δήμος έχει φυτέψει στους δρόμους αρκετά δέντρα.
Δυστυχώς όμως, τα τελευταία χρόνια οι παμπάλαιες μονοκατοικίες του Μοσχάτου κατεδαφίζονται και τη θέση τους παίρνουν πολυώροφα κτήρια, αλλάζοντας ριζικά τις γειτονιές μας .Μόνο στο δρόμο του σπιτιού μου ( περίπου 200μ.) τα 5 τελευταία χρόνια έχουν κτιστεί 8 καινούριες πολυκατοικίες! Επίσης πρέπει να αναφέρουμε την τραγική κατάσταση του ποταμού -σκουπιδιτενεκέ Κηφισού, που ενώ παλιότερα οι άνθρωποι τιμούσαν και σέβονταν σαν θεό αφού έδινε ζωή με το νερό του στην Αθήνα, τώρα είναι γεμάτος απόν απόβλητα και κάθε λογής σκουπίδια. Τέλος ένα από τα βασικά αιτήματα των κατοίκων είναι να φτιαχτεί πάρκο και χώρος περιπάτου στην ανεκμετάλλευτη και δυσπρόσιτη παραλία του Μοσχάτου .

Η Ιστορία του Μοσχάτου

ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
Στα αρχαία χρόνια, στην περιοχή που βρίσκεται τώρα ο δήμος Μοσχάτου υπήρχε ο αρχαίος οικισμός "Τροία". Από εκεί είχε ξεκινήσει ο Τεύκρος για να πάει στην άλλη μεριά του Αιγαίου και να ιδρύσει στα στενά του Ελλησπόντου την γνωστή σε όλους μας Τροία, στην οποία έγινε ο Τρωικός πόλεμος .
Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ η ονομασία Τροία παραμερίστηκε και άρχισε να χρησιμοποιείται το παράξενο και ανεξήγητο όνομα "Ξυπέτη". Ο δήμος της Ξυπέτης βρισκόταν ανάμεσα στην Αθήνα και στο επίνειό της, τον Πειραιά, ενώ απ' αυτόν διερχόταν μεγάλο μέρος των "Μακρών τειχών" που προστάτευαν την πόλη της Αθήνας,την εποχή της δόξας της .(Τα τείχη συμπίπτουν με τις γραμμές του τρένου και την οδό Πειραιώς )
Σημαντικό είναι επίσης να σημειώσουμε ότι το 403 π.Χ σύμφωνα με τον Ξενοφώντα στην παραλία της Ξυπέτης συγκρούστηκε ο στρατός του ολιγαρχικού στρατηγού της Σπάρτης Παυσανία με τους δημοκρατικούς Αθηναίους, αρχηγός των οποίων ήταν ο Θρασύβουλος.

ΝΕΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ
Καθώς περνούσαν τα χρόνια η Ξυπέτη άρχισε να ερημώνει. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να τη συναντήσουμε τον 18ο αιώνα με το όνομα "Μεσιάς" που μάλλον δόθηκε στην περιοχή εξ' αιτίας της γεωγραφικής της θέσης ( βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ποτάμια : τον Κηφισό και τον Ιλλυσό
"H τοπωνυμία της Μεσιάς συνδέθηκε και με την γνωστή μάχη του Φαλήρου στα 1827 που σε μεγάλο μέρος της είχε διεξαχθεί στο έδαφος του σημερινού Μοσχάτου, κατά τη διάρκεια της οποίας τραυματίστηκε ο Καραϊσκάκης και χύθηκε πολύ ελληνικό αίμα".

Είναι άγνωστο το πότε και το πώς το τοπωνύμιο "Μοσχάτο" καθιερώθηκε ως το σύγχρονο που είχαν οι Μοσχατιώτες, ποικιλίες των οποίων σώζονταν μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα. Πράγματι στην περιοχή του Μοσχάτου τον 19ο αιώνα υπήρχαν άφθονα αμπέλια και περιβόλια Τότε το Μοσχάτο διέσχιζαν 2-3 αγροτικοί δρόμοι και φυσικά η οδός Πειραιώς, η μοναδική αρτηρία που συνέδεε την Αθήνα με το λιμάνι. Μάλιστα στο Μοσχάτο κάναν στάση οι κουρασμένοι ταξιδιώτες ( αφού η οδός Πειραιώς καθ' όλη τη διαδρομή της περνούσε μέσα από κήπους και αμπέλια και μόνο όταν πέρναγε απ το Μοσχάτο υπήρχαν μερικά κτήρια). Το Μοσχάτο ακόμα ήταν και ένας από τους πρώτους και λίγους σταθμούς του ατμοκίνητου σιδηροδρόμου ( τωρινός ΗΣΑΠ) και χτίστηκε το 1880, κομβική χρονολογία για την ανάπτυξη του Μοσχάτου.Σημαντική θέση στην ιστορία του Μοσχάτου έχει και η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρως που χτίστηκε το 1862 και αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα κτήρια του Μοσχάτου. Στην αρχή ήταν ένα μικρό ξωκλήσι αφιερωμένο στην μνήμη της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου, δίπλα σ' ένα χωματόδρομο ( τωρινή λεωφόρος Μακρυγιάννη) . Με την συνεχή ενίσχυση των ενοριτών όμως το "ξωκλήσι" μεγάλωσε και το πανηγύρι του έγινε γνωστό σ όλη την γύρω περιοχή, όμως δυστυχώς γκρεμίστηκε το 1973 και τη θέση του πήρε ο σημερινός καθεδρικός ναός που δεσπόζει στην καρδιά της πόλης, . Επίσης σημαντικός παράγοντας ήταν και το εκκλησιαστικό συμβούλιο του ναού, η επιρροή του οποίου στα ζητήματα του Μοσχάτου φαίνεται καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα .Κέντρο της πόλης -όπως και σήμερα- ήταν η πλατεία Μεταμορφώσεως όπου υπήρχαν πολλά δέντρα, μερικά μαγαζάκια , μια αρχαία πέτρα 27 μέτρων ! και φυσικά η εκκλησία της Μεταμορφώσεως. Από τα μέσα του 19ου αιώνα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχε αρχίσει να διαγράφεται το μέλλον του Μοσχάτου, ως μια βιομηχανική πόλη, αφού από τότε είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται πολλές εταιρίες και εργοστάσια, δίνοντας δουλειά στους κατοίκους του .Όμως από τη δεκαετία του 1960 τα περισσότερα έκλεισαν ή μετακόμισαν στο βόρειο τμήμα του Μοσχάτου ( πάνω απ' τις γραμμές του τρένου ) όπου και παραμένει ο βασικός όγκος των βιομηχανιών του Μοσχάτου. Γενικά το Μοσχάτο εκείνα τα χρόνια ήταν ένα μικρό εξοχικό "χωριουδάκι" με λιγοστούς κατοίκους που καλλιεργούσαν τα χωράφια τους και τα αμπέλια τους σε μια παρθένα περιοχή δίπλα στη θάλασσα. Ακόμα και ο Κηφισός ήταν ένα ήσυχο ποταμάκι, όπου οι παλιοί Μοσχατιώτες ψάρευαν.

• Πηγές : "Ιστορικά του Μοσχάτου" Στελιος Ντάντης
• περιοδικό ΞΥΠΕΤΑΙΩΝ
• ιστοσελιδα http://khfi-sos.blogspot.com
• ιστοσελιδα http://users.otenet.gr/~ghatzily/index/html.

Sleepthief 's soundtrack 1

Sleepthief recommends Sleepthief !!!

Με το που ξεκίνησε αυτό το blog είχα την ιδέα κάθε εβδομάδα να παρουσιάζω και έναν από τους αγαπημένους μου -και συχνά άγνωστους - καλλιτέχνες. Ξεκινάμε λοιπόν την πρώτη εβδομάδα με τους "εμπνευστές" του ονόματος του blog, το αγγλικό group Sleepthief. Η μουσική τους είναι απαλή ,με πολύ ωραίες μελωδίες και εξαιρετικές γυναικείες φωνές και φωνητικά. Κατά κάποιο τρόπο συνδέουν την κλασσική με την ηλεκτρονική και pop μουσική, δημιουργώντας ένα πολύ όμορφο σύνολο. Το πρώτο (και μοναδικό τους ) album 'The Dawnseeker' βγήκε το 2006 και αποτελεί ένα από τα λίγα cd που τα ακούς απ' την αρχή εώς το τέλος Όσο για την αισθητική τους ... άφταστη .Απλά κοιτάξτε το album cover ...

Κατα τη γνώμη μου το καλύτερο τραγούδι τους είναι το μελωδικό και μελαγχολικό 'Eurydice' που έχει επιρροές από την κέλτικη μουσική και ερμηνεύεται από την Jody Quine. Το video είναι λιγάκι ποιητικό και παράξενο. Διηγήται την έλευση της Ευριδίκης στον Αδη.Επίσης πολύ ωραία είναι τα
1. Just say it ( Kyoko Baertsoen )
2.The Chauffeur (Kirsty Hawkshaw)
3.You did a good thing (Nicola Hitchcock)
4.Tenuous (Jody Quine)
Κύριο μέλος αυτού του project είναι ο ταλαντούχος μουσικός Justin Elswick που έχει επηρεαστεί από τους Enya ,Lisa Gerard, Delerium και άλλους γνωστούς μουσικούς της electronica.

Καλημέρα !

Έπειτα από ώρες συζητήσεων για το τι είναι blog, ποια η χρησιμότητά του και ποια η διαφορά του από ένα κοινό ημερολόγιο, ξεκινά επιτέλους και η λειτουργία αυτού του ιστολoγίου, που έχει σαν σκοπό να μην γίνει ένα ακόμη κομμάτι της τρέλας των τελευταίων χρόνων, αλλά να αποτελέσει κάτι ξεχωριστό και ανθρώπινο. Φωτογραφίες και βίντεο θα συμβάλλουν έτσι ώστε να γίνει το blog πιο ελκυστικό και ενδιαφέρον,στην ουσία όμως δεν παύει να αποτελεί τίποτα άλλο ,παρά απόψεις και σκέψεις ενός εφήβου που βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με την ελληνική καθημερινότητα.

Ξεκινάμε λοιπόν !

Και για όσους αναρωτιούνται τι θέλει να πει ο ποιητής με την αγγλική λέξη sleepthief ( "κλέφτης του ύπνου" στα ελληνικά ) ,απλώς αναφέρω την κακή μου σχέση με τον ύπνο -κοιμάμαι 6 ώρες τη μέρα μέσο όρο- , καθώς και ότι είναι το όνομα του αγαπημένου μου group το οποίο θα σας παρουσιάσω αργότερα ( είδος μουσικής ambient και ethereal για τους πιο "ψαγμένους").