Πουλιά Μοσχάτου

Μερικά πουλιά που παρατήρησα στους δρόμους, στα δέντρα και στα σπίτια του Μοσχάτου, τυπικά πουλιά της πόλης μας που καταφέρνουν να επιβοιώνουν παρ' όλες τις αντίξοες συνθήκες της ζωής σε μια τόσο μεγάλη (και μολυσμένη) πόλη, όπως η Αθήνα.
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
Αρχικά δύο πολύ γνωστά είδη πουλιών που συναντάμε σε όλη την Ελλάδα
Το Περιστέρι και η Δεκαοχτούρα
Η Σουσουράδα και η καρακάξα



Ο Σπίνος και το Σπουργίτι


Το Κοτσίφι και ο Κοκκινολαίμης



Το Ψαρόνι και η Τσιχλοποταμίδα



Ο Καλόγερος και ο Μαυροτσιροβάκος




και άλλα πολλά ...

2 πλατείες και 2 παιδικές χαρές του Μοσχάτου

Η Πλατεία Μεταμορφώσεως με την ομώνυμη εκκλησία, στο κέντρο του Μοσχάτου





Η πλατεία στη Χρυσοστόμου Σμύρνης όταν ήταν υπό..κατασκευή



Η παιδική χαρά στο παρκάκι δίπλα στις γραμμές του τρένου



Η νέα παιδική χαρά στη Χρυσοστόμου Σμύρνης

Δημοτικός Κινηματογράφος: "ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ"

Ο πρώτος δημοτικός θερινός κινηματογράφος στην Ελλάδα, σε ένα πολιτισμένο, δροσερό και καταπράσινο περιβάλλον, προβάλλει κάθε καλοκαίρι τις καλύτερες ταινίες της περιόδου για όλα τα γούστα: παιδικές , σινεφίλ, κωμωδίες, κοινωνικές, μιούζικαλ, ιστορικές, φαντασίας και περιπέτειας. Ιδανική επιλογή για δροσερά βράδια κάτω από τον ουρανό, παρέα με την αγαπημένη μας ταινία

Πειραιας (Λιμάνι)

Κατεβαίνω προς το λιμάνι και φτάνω στην πλατεία Καραΐσκάκη Προτού περάσω απέναντι βλέπω πίσω από τα κάγκελα ένα αισχρό "έγκλημα"
Δυστυχώς η εικόνα είναι φυσική (μη σας παραξενεύει το πράσινο χρώμα των νερών, λέω αλήθεια...) και δείχνει για μια ακόμα φορά την αδιαφορία των ανθρώπων για τα αρχαία, για τον πολιτισμό μας.
Φωτογραφίζω το υπέροχο άγαλμα του Καραΐσκάκη και μπαίνω στο λιμάνι του Πειραιά

Εδώ η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη, λίγοι άνθρωποι, καθαρότεροι χώροι και το θαλασσινό αεράκι μου φτιάχνει τη διάθεση.

Γυρίζω λίγο το κεφάλι μου προς τα πίσω και αντικρίζω τον πύργο του Πειραιά, άγρυπνο φρουρός της πόλης (δυστυχώς όμως σχεδόν πάντα σκεπασμένος από διαφημίσεις εταιριών κινητής τηλεφωνίας).

Βγαίνω απ' το λιμάνι και βλέπω το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, έναν από τους πιο ξακουστούς ναούς του Πειραιά.

Κοντά του βρίσκεται ένα υπέροχο, νεοκλασικό, γωνιακό κτήριο , όπου βρίσκονται τα γραφεία μιας τράπεζας.

Μετά από λίγο αντικρίζω την Αγία Τριάδα και το Δημοτικό θέατρο
εκεί κοντά βρίσκεται και ο ναός του Αγ. Κωνσταντίνου (μοιάζει με τον Άγιο Σπυρίδωνα, μην μπερδευτείτε...) .

Πειραιάς 1

Χθες μιας και δεν είχα μάθημα, πήγα στο παλιό μου σχολείο (Ζάννειο Πειραματικό γυμνάσιο Πειραιά), για να χαιρετήσω τους παλιούς μου συμμαθητές. Δυστυχώς όμως έπρεπε να κάνουν μια ώρα μάθημα, οπότε επέλεξα να φύγω -προσωρινά και να κάνω μια βόλτα γύρω από το σχολείο και το σταθμό του τρένου, στον Πειραιά που ξέρω και περπατούσα για 3 χρόνια...
Ξεκίνησα λοιπόν απ' το σχολείο μου με μια ψηφιακή κάμερα στο χέρι, έτοιμος να φωτογραφίσω κάθε κτήριο, ή οτιδήποτε άλλο θα μου έκανε εντύπωση .

Ο Χάρτης της Βόλτας (για να μη χαθείτε)


Δίπλα στο σχολείο μου υπάρχει ένα υπέροχο νεοκλασικό, ανακαινισμένο κτήριο όπου συγκεντρώνονται οι απόφοιτοι του Ζαννείου.
Κατεβαίνοντας την Γούναρη, προς το σταθμό του τρένου αντικρίζω πολλά παλιά πανέμορφα νεοκλασικά που έχουν αφεθεί αβοήθητα στη φθορά του χρόνου. Συνήθως το ισόγειό τους χρησιμοποιείται σαν μαγαζί και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν προσέχουμε τη συνέχεια του κτηρίου, τους άλλους ορόφους, παρά μόνο τη βιτρίνα (κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό γίνεται και στη ζωή αλλά καλύτερα ας μην ανοίξουμε αυτό το θέμα). Παλιά στον Πειραιά υπήρχαν 2000 ! νεοκλασικά σπίτια, τώρα ακόμη και αυτά τα λίγα που υπάρχουν συνεχίζουν να καταστρέφονται αντί να προστατεύονται, έχοντας ως μόνη ελπίδας σωτηρίας να χαρακτηριστούν διατηρητέα. Παρατηρήστε τα παρακάτω (βρίσκονται όλα στον δρόμο-φάντασμα της Γούναρη, σε σχετικά μικρή απόσταση). Το πρώτο είναι και το αγαπημένο μου.








κοιτάξτε τις λεπτομέρειες !

και για να μην κατηγορούμε μόνο ορίστε και το σωστό παράδειγμα :

Τώρα δείτε και τη διαφορά (απ' ένα στενάκι κοντά στο σταθμό του τρένου)

Και συνεχίζω προς το λιμάνι ...

Παλιό Μοσχάτο (Φωτογραφίες)

Μια φωτογραφική αναδρομή στο Μοσχάτο των αρχών του 20ου αιώνα, σε εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί...


Δύο Μοσχατιώτες σε μονιππο στην παραλιακή λεωφόρο κοντά στον Κηφισό το 1945
Προσέξτε το σπίτι στο βάθος.
Τα παιδιά του δημοτικού σχολείου ποζάρουν μετά από την παράσταση, το 1927
Το πρώτο ταξί στο Μοσχάτο, στις 7 Ιουλίου 1940

Στα εγκαίνια του ναού των Παμμεγίστων ταξιαρχών στις 29 Ιουνίου 1943, στη γιορτή Πέτρου και Παύλου
Θερισμός και...
εκτροφή αγελάδων στα χωράφια του Μοσχάτου (δεκαετία 1940,1955)Τέλος η πλημμύρα του '55, γιατί μπορεί το Μοσχάτο να έχει αλλάξει τελείως όμως, απ' ότι φαίνεται στοιχεία όπως οι πλημμύρες είναι διαχρονικά...
(Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι από ένα παλίο ημερολόγιο του δήμου Μοσχάτου)

Σχολική εκδρομή

Σήμερα κάναμε την καθιερωμένη εκδρομή του μήνα, αυτή τη φορά για να παίξουμε ποδόσφαιρο και τένις στα Βριλήσσια . Μαζί μας ήταν και η Β' Λυκείου.
Όταν φτάσαμε στις εγκαταστάσεις ( που είχαν και κλειστή πισίνα παρακαλώ !) χειριστήκαμε σε 4 ομάδες, 1 από την πρώτη Λυκείου και 3 από τη δεύτερη και ξεκινήσαμε ένα μινι πρωταθληματάκι. Η ομάδα μου αν και έχασε στους πρώτους 2 αγώνες στον τελευταίο "ξέσπασε" και νίκησε 8-3 την καλύτερη ομάδα του Λυκείου. Τελικά πήραμε την 3η θέση.
Μετά ξεκουράστηκα λίγο και πήγα να παίξω τένις σε ένα από τα πολλά γήπεδα που είχε εκεί .
Αποφάσισα να φύγω μόνος μου για να κάνω και μια μικρή βόλτα στα Βριλήσσια Ήταν πάρα πολύ ωραία: μεγάλοι δρόμοι γεμάτοι δέντρα, μεγάλα χαμηλά σπίτια με κήπους (που έχουν μέχρι και έλατα !) και πολύ ησυχία.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν τα φώτα στους δρόμους που δεν βρίσκονταν στο πλαι, αλλά κρέμονταν πάνω από το δρόμο
-Τα έχουν βάλλει έτσι ώστε να μην εμποδίζονται τα δέντρα και για να φωτίζεται καλύτερα οι δρόμοι, το βράδυ είναι υπέροχα, έσπευσε να μου εξηγήσει ο Σ. , ξεναγός μου σ' αυτή τη μικρή βόλτα.
Η βόλτα σταμάτησε στο μετρό της Δουκ.Πλακεντίας, όπου θαύμασα λίγο τις πέτρες που κρέμονταν από το ταβάνι, προτού πάρω το μετρό για το γυρισμό.

No More English...

Είμαστε παράξενα όντα εμείς οι άνθρωποι. Περιμένουμε πως και πως να τελειώσουμε μια εργασία, κι όταν πια είμαστε στο τέρμα κάνουμε λίγο πίσω, διστάζουμε.
Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που έκανα αγγλικά (αν θεωρήσουμε ότι θα πάρω επιτέλους αυτό το Proficiency). Όταν τέλειωσε το μάθημα όλοι οι συμμαθητές χαιρέτησαν την καθηγήτρια μας, την κα. Margaret και έπειτα ο καθένας τράβηξε για το σπίτι του, διαφορετικές πορείες διαφορετικές κατευθύνσεις..
Στέκομαι μπροστά από το ψυγείο όπου βρίσκεται καρφιτσωμένο το πρόγραμμα αυτής της σχολικής χρονιάς. Δευτέρα- Τετάρτη- Παρασκευή Αγγλικά, με χοντρά πατημένα γράμματα. Παίρνω ένα μολύβι και αρχίζω να διαγράφω τις μέρες των αγγλικών.
Παράξενο !
Αν και πριν νόμιζα ότι αυτό θα το έκανα με πολύ ευχαρίστηση, τώρα το μυαλό μου είναι αλλού. Αντί να διαγράφω μέρες και ώρες, τώρα μου φαίνεται σαν να διαγράφω τα πρόσωπα των συμμαθητών μου. Αλήθεια πότε θα τους ξαναδώ ;
Στη διάρκεια αυτού του χρόνου κάποιοι έγιναν φίλοι μου, κάποιοι αντίθετα αδιαφόρησαν, σε λίγα χρόνια γι αυτούς δεν θα 'μαι παρά μια μακρινή ανάμνηση, ένα όνομα και τίποτε άλλο. Οι δρόμοι μας για ένα χρόνο συνέπιπταν, τώρα όμως ακολουθεί ο καθένας μας κι από μια διαφορετική πορεία, προς μια άλλη διαφορετική κατεύθυνση, αλλά που ξέρεις ίσως στην τελική αυτοί οι δρόμοι μπορεί και να ξανασυναντηθούν.
Έστω και για μια στιγμή...

Πράσινες Ταράτσες - Ολάνθιστα Μπαλκόνια

"Επιδιώκοντας να βάλουμε το πράσινο στα σπίτια μας και όχι να φέρουμε τον πολίτη κοντά στο πράσινο για λίγες μόνο ημέρες", ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης εγκαινίασε χθες το απόγευμα την 1η Έκθεση "Πράσινες Ταράτσες- Ολάνθιστα Μπαλκόνια" στην Πλατεία Κοτζιά.
Στην Έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Μαΐου, θα παρέχεται δωρεάν τεχνογνωσία ως ένα κατ' αρχήν κίνητρο για την ευαισθητοποίηση των Αθηναίων για το πράσινο και το περιβάλλον στην πόλη και στις γειτονιές της.


Στα εγκαίνια της έκθεσης στην πλατεία Κοτζιά , παρουσία πολλών ανθρώπων του πολιτικόυ και μη κόσμου,ο Δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης ευχαρίστησε όσους παραβρέθηκαν , αλλά και τους ανθρώπους της Υπηρεσίας Πρασίνου "από τον τελευταίο εργάτη μέχρι τον αντιδήμαρχο για τον αγώνα που κάνουν για το πράσινο στην πόλη μας" όπως είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:
"Θέλω να σας προτρέψω να στολίσετε τα μπαλκόνια σας και όπου είναι δυνατό να φτιάξετε είτε μόνιμες είτε κινητές πράσινες ταράτσες. Θα δημιουργηθεί ειδική υπηρεσία που θα εξυπηρετεί του ενδιαφερόμενους πολίτες, ενώ πληροφορίες θα υπάρχουν και στην ιστοσελίδα του Δήμου.
Θα ήθελα επίσης να καλέσω τους Αθηναίους και τις Αθηναίες, τώρα που φτιάχνει ο καιρός, να ανεβούν στο Λυκαβηττό όπου φυτέψαμε 32.000 νέους θάμνους και 700 δέντρα, να επισκεφτούν τα νέα πάρκα της πόλης μας - το πάρκο στο σταθμό του Κεραμεικού, το πάρκο στη Λ. Συγγρού δίπλα στο Ελληνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης ( το παλιό Φιξ), το ΚΑΠΑΨ στους Αμπελοκήπους.
Βρισκόμαστε στην τελική διαδικασία της ολοκλήρωσης της απαλλοτρίωσης του οικοπέδου στη Γαζία στα Πατήσια, με χρήματα που πήραμε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σαν δάνειο, προκειμένου να γίνει ακόμα ένας μεγάλος πνεύμονας πρασίνου μέσα στο αστικό τοπίο. Και βεβαίως μην ξεχνάτε και το μεγάλο στοίχημα, τη σημασία της Διπλής Ανάπλασης. Εγώ έτσι θέλω να το λέω και όχι γήπεδο Παναθηναϊκού διότι δεν είναι γήπεδο Παναθηναϊκού μόνο, είναι Διπλή Ανάπλαση. Το στοίχημα της πόλης είναι το γήπεδο που χρειάζεται να έχει η ιστορική ομάδα της πόλης μας, οι υποδομές που θα φτιαχτούν γύρω από το γήπεδο, αλλά μεγαλύτερο στοίχημα είναι τα 25 περίπου στρέμματα πρασίνου που θα δημιουργηθούν μέσα στον αστικό ιστό της πόλης.
Εύχομαι του χρόνου όχι απλά να προτρέπουμε, αλλά να δείξουμε και τα πρώτα αποτελέσματα. Στην Αθήνα υπάρχουν 40.000 κτίρια και περίπου 400.000 διαμερίσματα. Εάν στα 40.000 κτίρια, το 1% που είναι 400, ακολουθήσουν την προτροπή μας και κάνουν ή πράσινα μπαλκόνια ή πράσινες ταράτσες, κινητές ή μη, του χρόνου η Αθήνα θα έχει μια άλλη μορφή. Με μόνο το 1%. Φανταστείτε τι εικόνα θα αποκτήσει η Αθήνα εάν φτάσουμε στο 10%, που δεν είναι στόχος που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί".

Βιβλιοπωλείο "Βιβλιογητέματα"

Τα «βιβλιογητέματα», το πρώτο βιβλιοπωλείο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα, διαθέτουν όλα τα είδη και τις κατηγορίες εκδόσεων (βιβλία, λευκώματα, οδηγοί, παιδικό και εκπαιδευτικό βιβλίο) . Εδώ γίνονται συχνά συζητήσεις με σπουδαίους λογοτέχνες σχετικά με τα έργα τους. Στο χώρο του βιβλιοπωλείου διατίθενται έργα τέχνης και αγιογραφίας καθώς και είδη δώρων από το πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη.