Ο Κούρος του Μοσχάτου
Ο Κούρος του Μοσχάτου βρέθηκε το 1938, στη γωνία των οδών Πειραιώς και Πύργου, συντροφιά με την Κόρη του Μοσχάτου. Το διαβρωμένο πρόσωπο διατηρεί κάποια φυσική διάπλαση. Τα μάτια τονίζονται απ’ τα τοξωτά φρύδια και τα εξογκωμένα οστά του προσώπου. Το διακριτικό χαμόγελο εκφράζει εσωτερική γαλήνη. Τα μαλλιά πέφτουν συμμετρικά σε στριφτούς πλοκάμους στη ράχη και τα συγκρατεί ταινία. Σκαλίστηκε γύρω στο 580 π.Χ.
Η Κόρη του Μοσχάτου
Βρέθηκε μαζί με τον Κούρο. Σώζεται ακέφαλη και ακρωτηριασμένη. Το αριστερό χέρι λυγίζει μπροστά και κρατούσε μάλλον ένα πουλί. Τα μαλλιά της είναι χτενισμένα σύμφωνα με την αρχαϊκή "μόδα" και πέφτουν μπρος και πίσω σε μπούκλες. Είναι ντυμένη μ' ένα λεπτό κι εφαρμοστό χιτώνα. Το άγαλμα στόλιζε ίσως τον τάφο μικρής κόρης. Έχει ύψος 0,41 μ. και σκαλίστηκε μέσα στο 600-700 π.Χ.
Το Μαυσωλείο του Νικήρατου
Απέναντι από την είσοδο του Μουσείου, στη μεγάλη ισόγεια αίθουσα υπάρχει το μαυσωλείο του Νικήρατου, που ήταν κάποτε στημένο πάνω σε κοινό τάφο, το δικό του και του γιου του Πολύξενου. Το μνημείο στέκεται πάνω σε ψηλό μαρμάρινο βάθρο που επιστέφεται από μια ζωφόρο με παράσταση αμαζονομαχίας. Ο επισκέπτης του Μουσείου διαβάζει πως το μνημείο βρέθηκε στην Καλλιθέα. Όμως ο ιστορικός Ντάντης Στέλιος αποδεικνύει στο βιβλίο του
Η λουτροφόρος του Λύση
Το ταφικό αυτό μνημείο συνδέει την πόλη του Μοσχάτου με το φιλόσοφο Σωκράτη. Απ' το διάλογο του Πλάτωνα "Λύσις" μαθαίνουμε για συζήτηση του Σωκράτη με τον έξυπνο 12χρονο Λύση, που θάφτηκε εδώ γύρω στο 350π.Χ. Πάνω στη λουτροφόρο διακρίνεται ο γιός Τιμοκλείδης να χαιρετά τον καθισμένο πατέρα Λύση, ενώ τη σκηνή παρακολουθεί η κόρη Ισθμιονίκη.
Το καθρεφτάκι με την Αφροδίτη
Σε πλούσιο τάφο γυναίκας που ανασκάφτηκε στην πόλη του Μοσχάτου, υπήρχε ανάμεσα στ' άλλα: μία περόνη, χάλκινα σκεύη, ένα εγχειρίδιο καθώς και αυτό το χάλκινο, πτυσσόμενο καθρεφτάκι. Το κάλυμμά του στολίζεται από μια ανάγλυφη παράσταση της θεάς Αφροδίτη πάνω σε ένα τράγο. Αυτό το χαριτωμένο γυναικείο αξεσουάρ βρέθηκε το 1988 στη γωνία των οδών Κύπρου και Ύδρας. Χρονολογείται στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ
Το άγαλμα της Κυβέλης
Δύο παιδιά που έπαιζαν στο κτήμα Μιχαλοδημητράκη (γωνία Ξενοφώντος-Θερμοπυλών) βοήθησαν τους αρχαιολόγους να βρουν το άγαλμα και το ναό της Κυβέλης καθώς και το υπόλοιπο συγκρότημα. Η Κυβέλη, θεά των φυσικών δυνάμεων φοράει ένα γεμάτο πτυχώσεις χιτώνα και ιμάτιο που πέφτει από τον ώμο και ακουμπά στα πέδιλά της. Στα δυο της χέρια κρατούσε ένα κύπελλο και ένα τύμπανο, ενώ δίπλα της υπήρχε ένα μικρό λιονταράκι, σύμβολο δύναμης και εξουσίας. Αυτό το πανέμορφο γλυπτό φτιάχτηκε τον 5ο με 4ο π.Χ αιώνα.
Ο Λέων του Μοσχάτου
Η χαίτη του είναι περιποιημένη με σχηματική κόμμωση. Κάτω απ' το δυνατό μέτωπο εξέχουν οι βολβοί των ματιών, ενω απ' το ανοιχτό στόμα του ξεχωρίζουν τα φοβερά δόντια του. Οι νευρώδεις μύες προσδίδουν περισσότερη ένταση στο σώμα. Πολλοί πιστεύουν ότι στεκόταν πάνω σε τάφο οπλιτών που έπεσαν σε μάχη στη Χαιρώνεια. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα και εντοπίστηκε από την αρχαιολογική σκαπάνη στην οδό Πεντέλης 6, το 1980. Ο "Λέων του Μοσχάτου" αποτελεί έμβλημα και σύμβολο του Δήμου Μοσχάτου
Τα περισσότερα από αυτά τα ευρήματα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά.
Πηγές: Φυλλάδιο του Δήμου
"Ιστορικά του Μοσχάτου"
Ιστοσελίδα 5ου Δημοτικού Σχολείου Μοσχάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου