Μ.Τρίτη

Από το συναξάρι: "Τη αγία και μεγάλη Τρίτη, της των δέκα Παρθένων παραβολής της εκ του Ιερού Ευαγγελίου μνείαν ποιούμεθα" .

Δηλαδή: θυμόμαστε την παραβολή των 10 παρθένων, όπου οι 5 βρίσκονταν σε ετοιμότητα και περίμεναν τον Νυμφίο (Χριστό ), ενώ οι άλλες είχαν ξεχαστεί και δεν είχαν λάδι στο καντήλι τους για να Τον υποδεχτούν. Επίσης θυμόμαστε την μετάνοια μιας αμαρτωλης γυναίκας, που ταπεινά πλησίασε τον Χριστό και έχυσε στα πόδια Του μύρα και δάκρυα μετανοίας .

Στην εκκλησία: Ψέλνεται το τροπάριο της Κασσιανής, ένας ύμνος Μετανοίας και Εμπιστοσύνης στο Θεό από τη βυζαντινή ποιήτρια Κασσιανή.
«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι, λέγουσα, ότι νυξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος, έρως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ. Κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις. Ων εν τω παραδείσω Εύα το δειλινόν, κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη. Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σην δούλην παρίδης, ο αμέτρητον έχων το μέγα έλεος».

Μετάφραση και η ιστορία της Κασσιανής εδώ

Στο σπίτι: Φτιάχνουμε τα γλυκά για το Πάσχα ( τσουρέκια, κουλούρες, λαμπριάτικα κουλουράκια και άλλα)